أفتكر زمان و انا صغير اني لما كنت باغلط في المدرسة أو مش باعمل الواجب كان في عقاب من الاتنين, يا اما الضرب أو ان انا أقف و أرفع ايدي في اخر الفصل...
بصراحة أنا كنت بحب العقاب التاني, لأني بحس ان انا مميز عن باقي اللي موجودين في الفصل, انا واقف و هما كلهم قاعدين مخنوقين, انا مريح دماغي و هما مركزين مع الاستاذ اللي بيشرح..
بس العقاب الاولاني كان بالنسبالي جحيم, لاني من النوع اللي مش بعرف اظهر مشاعري, سواء حزن او خوف او حتي حب
العيال اللي كانوا معايا كانوا يقعدوا يتنططوا من لسعه العصايا و يعيطوا و يترعبوا من منظر زمايلهم و هما بيتضربوا..
أما انا كنت ببقي مرعوب بس بحاول معرفش حد, كنت ببتسم ابتسامه لسه بتترسم علي وشي لحد دلوقتي لما اكون قلقان..
و كان لما يجي عليا الدور علشان اتضرب, كنت بفتح ايديا الاتنين و ابعدهم عن بعض, و كنت أغمض عيني علشان ماسحبش ايدي قبل ما العصايا تنزل, علشان محدش يقول دا خايف..
و ف مرة
كنت عملت حاجة مش فاكر هي ايه
بس المدرس حلف انه هيفضل يضربني لحد ما اعيط
و ابتدا فعلا يضربني علي ايدي اليمين ثم الشمال ثم اليمين
و هو كان متنرفز و كانت العصايا بتوجع ايدي بجد
بس برضه مكنتش عايز اعيط
علشان محدش يقول دا محمد بيعيط
المهم, فضل يضربني جامد قوي لحد ما بقي ينهج و في الاخر لما تعب خالص
قالي عيط علشان انا حلفت
ماردتش عليه
عارفين ليه ماردتش
علشان انا كنت بعيط فعلا و مش عارف اتكلم من العياط
بس انا مش باعرف اعيط بدموع و لا بصوت
مجرد احساس بالانقباض في صدري
في النهايه يعني دخلت مدرسه علي صوت الضرب
و عرفت الموضوع و قعدت تقولي عيط
و قاعدت تضحك كده ليا مش عارف ليه
المدرس قالها انا حلفت
قالته مايجراش حاجة ممكن تصوم 3 ايام
و وجهت الحوار للعيال اللي في الفصل و قالتلهم ان ربنا سمح
اننا نرجع عن قسم مع صيام 3 ايام
بس المدرس ابن اللذين مارضيش برضه
و قاللي افتح ايدك
انا اتنرفزت منه جدا
علشان هو طلع حيوان و مابيفهمش
و ده خلاني احلف اني مش هاعيط
ضربني كام مرة كمان
بصيت للمدرسه في عينيها و كنت بجد نفسي اقولها الحقيني
هيا متهيألي فهمت و راحت معيطه
و راحت واخداني في حضنها و هي بتعيط
انا وقتها بس عيط بدموع
علشان حسيت ان في شخص ما همه امري
شخص بيبكي عليا
حسيت انه هانت عليا نفسي و ما هانتش علي غيري
و انا لحد دلوقتي اكتر شيء بيحسسني اني عايز ابكي
هو اني الاقي حد بيبكي عليا
او حد يهمه امري فعلا
و علشان الحد ده مش موجود كتير
او يمكن ابدا
مش فاكر اخر مره باكيت فيها امتي
هناك ٦ تعليقات:
ياه البكاء ده هو بالنسبة ليا حاجة صعبة وكويسة
كويسة لأنه بيطلعنى من أى حاجة مضيقانى بس بشرط محدش يشوفه اكون لوحدى وأبكى
لكن بيكون صعب لما يحصل وأبكى قدام حد وبيكون غصب عنى ومش قادرة أمسك نفسى فعلا بضايق جدا اكتر من زعلى على الحاجة اللى خلتنى اعيط لان محبش حد يحس انى ضعيفة
بس انا برضة فيا ميزة انى وانا بعيط لو حصل يعنى وعيط قدام حد بسبب اى موقف ما بسيبش حقى ساعتها ومهما كنت بعيط ببقى برد واقول كل اللى عندى
على العموم البكاء زى ما قلت كويس وصعب وفيه ناس بتعتبرة ضعف وكل واحد بيفسره حسب تفكيره
لكن انا بكائى لوحدى بعتبره فضفضة واخراج اى حاجة مضيقانى وبعتبره قوة مش ضعف
بس نفسى اقدر اتحكم فى نفسى وما ابكيش قدام حد
ياااااه, دا أنا نفسي اعرف ابكي حتي قدام نفسي..
نفسي استريح شويه من همي الأكبر و همي الاصغر, نفسي احطهم علي جنب و اخد نفسي و بعدين ارجع اشيلهم تاني مافيش مشكله..بس استريح شويه...
و انتي فعلا ذكرتي حاجه مهمه نفعتيني بيها, ان البكاء ابدا مش معناه الاستسلام, انت ممكن تبكي و انت برضوا بتاخدي حقك..
انا بقي عايز حقي
انت بتفكرني بواحد كان صاحبي ايام المدرسة الله يمسيه بالخير بقى...برده عمره ما كان بيعيط لو ايه حصل...المهم
هو العياط في حد ذاته حاجة كويسة...بس فيه ناس مش بتعرف تعيط...بس الغلط اللي الناس فاكراه ان الناس اللي مش بتعيط دي معندهاش احساس و ده غلط جدا...لانهم بيكونوا حساسين اوي...وساعات مبيقدروش يمسكوا نفسهم و يلاقوا نفسهم بيعيطوا على حاجة تافهة
ايه ده كله عياط عياط...الموضوع قلب دراما خالص...بص بقى يابني من الاخر كده العياط ده ضعف و مع انك هتلاقي ناس كتير يقولولك غير كده بس دي خبرة سنين طويلة....محدش بيعيط الا و كان شكله بجد ضعيف و الا مكنش عيط اصلا...بس الموضوع كله انك ممكن تظهر ضعفك ده قدام مين و انك اصلا بتحب تظهر ضعفك ده قدام حد و لا لا
اهلا يا معلم يمني
القصه اللي انا حاكيها ديه فيها رمز
الحكايه, اني مهما بنجرح او بتخم او بتخدع او بخسر, مش بحب اظهر ده لكل الناس, شخص واحد بس اللي ممكن اظهر ضعفي قصاده, و ده لسه مالقيتهوش لحد دلوقتي..
والله يا محمد نص المدرسين كده لا مش نصهم كلهم
مش كلهم بس تلت تربعهم كده بجد تخلفهم و ظلمهم كبير
تصدق بالله انا عيطت لما قريت الكلام ومعرفش ليه
لقيت دموعي نازله لوحدها ومش عارفه امسكها فسيبتها تنزل
إرسال تعليق