مش عايزة اعمل كدة تانى

النهاردة حد عزيز عليا واجهنى بحقيقة كنت عرفاها بس ماكنتش معترفة بيها... حقيقة انى انسانة متشائمة و غاوية اشيل هم الدنيا فوق دماغى و اعد احط كل المشاكل فوق بعض لحد ما يعملوا عقدة فد كدة و ساعتها ابتدى افكر فى حل للمصيبة اللى أنا شايفاها مصيبة مع انها شوية مشاكل عادية اتجمعوا على بعض.. حقيقة تانية واجهنى بيها حد تانى غير الأولانى بس برضه عزيز عليا هى انى غاوية اعيش تحت عناوين كبيرة و بترن لما الواحد يسمعها يعنى مثلا زى " محدش فاهمنى" " انا مختلفة و عشان كدة وحيدة" " مشاعرى بتروح على الفاضى" " الناس واخدينى كأنى مسلم بيا و كأن مش من حقى اغلط " و كلام كتير شبه دة..جايز يكون الكلام ده جزئيا صح و بيحصلى فعلا بس مش للدرجة اللى تخلينى احطله اسم و اعتبره حقيقة و مشكلة كبيرة فى حياتى و اعيش فى نكد معظم الوقت. لما الاتنين واجهونى مش هانكر انى مصدقتش من اول لحظة و عاندت معاهم و مع نفسى قبل ما اكتشف ان دى عيوب فيا فعلا..... أنا مش عايزة اعمل كدة تانى

انا بجد لما فكرت و حسبت الأمور مع نفسى لقيت انه صحيح عندى شوية مشاكل بس المشاكل دى مش سبب كافى انى ابقى كئيبة و مضايقة على طول و معرفش اتمتع بحياتى..و الأهم من ده هو انى لقيت فى حياتى حاجات كتير حلوة تستاهل انى افرح و احمد ربنا عليها ..انا فى الآخر وعدت نفسى انى مش هاعمل اللى كنت بعمله دة و انى هاخد كل مشكلة لوحدها و ابسط الأمور شوية, و انى هاتعلم يعنى ايه اتعشم فى ربنا خير.. و ازاى ابقى متفاءلة شوية...
ادعولى انى اقدر انفذ الوعد...و بس ملاحظة اخيرة:
انا مش نكدية ..و بجد بكره النكد